در تلاطم رانندگی! – ایسنا

به عنوان یک فرد تحصیل کرده و متشخص همیشه سعی می کرد به نحو احسن رانندگی کند، کمتر اتفاق می افتاد که در رانندگی توسط دوربین و یا افسر پلیس جریمه شود، از رانندگی خود لذت می برد، اما وقتی اول صبح برای رفتن به محل کار از منزل خارج می شد اولین چیزی که نظرش را جلب می کرد، نحوه پارک کردن خودروی همسایه ها بود، آنها معمولا دو سوم خیابان را مسدود و عملا بلا استفاده می کردند و خیلی ها نیز بر روی پل و محل عبور عابر پیاده قرار داشتند .

چنین اوضاعی وی را ناراحت و عصبی می کرد، مالکان این خودروها را معمولا با جملاتی مثل” واقعا که، برخی عجب شعوری دارند، و یا مثل اینکه برخی اصلا قدرت پیشبینی و آینده نگری رو ندارند،اینا تو زندگی شون هم همین طورند ویا مردم چقدر خودخواه هستند؟” سرزنش می کرد. هرچند با این کار خود راه به جایی نمی برد اما زیر لب غرولند و سرکوفت زدنها را داشت .

به گزارش پایگاه خبری چهاردانگه، به نقل از ایسنا مازندران، از کوچه پس کوچه ها که می گذشت همچنان از نحوه رانندگی و پارک کردن ها و عدم توجه راننده ها به قواعد راهنمایی و رانندگی مدام انتقاد می کرد، گاهی نیزبرخلاف میل باطنی اش بدو بیراه نثار کسانی می کرد که یهویی از پشت چراغ داده و یا با بوق های عجیب و غریب از وی و یا رانندگان دیگر می خواستند راه را برای آنها باز کنند .

حین رانندگی سعی می کرد فاصله طولی اش را با خودروی جلویی به نحو احسن تنظیم کند تا مبادا از پشت برخوردی داشته باشد، به همین دلیل وقتی خودرویی از پشت به وی خیلی نزدیک می شد بی نهایت استرس گرفته و عصبی می شد و به راننده عقبی بد و بیراه می گفت .

بدترین وضعیت زمانی بود که می خواست وارد اتوبان شود، به محض اینکه وارد یکی از لاین های اتوبان می شد هر سه آینه خودروی خود را تحت نظر می گرفت.

دراتوبان از رانندگانی که بی محابا به وی نزدیک می شدند نیز به شدت انتقاد کرده و بعد از مدتی نزد خود شروع به فحاشی می کرد، خود هیچ وقت از لاین سبقت استفاده نمی کرد. از دیدن خودروهایی که با سرعت سرسام آوری به مسیر خودشان ادامه می دادند،بی نهایت عصبانی می شد، در عوض صحنه ای از تصادف نیز او را قانع می کرد تا به حادثه دیدگان بفهماند که نتیجه بی مبالاتی در رانندگی و شتابزدگی همین است .

بخاطر همین ویژگی ها به بیماری های روان تنی ای مثل سردردهای میگرنی ،درد مفاصل، زخم معده و …دچار شده بود، گاهی نیز پرخاشگری ها به خانواده اش راه پیدا کرده بود و این هم بر همه مشکلاتش می افزود، موضوعی که باعث رنجش همسر و فرزندانش نیز می شد .

* نظر کارشناس

همه ما در زندگی شخصی خود دارای جایگاه اجتماعی مشخص و معلومی هستیم، بعضی از جایگاه اجتماعی بسیار بالایی برخوردار بوده و خیلی ها در حد متوسط و بسیاری نیز در رده های پایین جایگاه اجتماعی قرار دارند .

البته پایگاه اجتماعی افراد به شرایطی مثل تحصیلات، وضعیت مالی، نوع شغل و مکان زندگی بستگی دارد، به هر حال وقتی با هر جایگاه اجتماعی پشت فرمان خودروی خود قرار گرفته و وارد خیابان های شهر و جاده ها می شویم یک پایگاه اجتماعی به همه افرادی که داخل خودروهای خود هستند تعلق می گیرد و آن “راننده” است .

این یعنی شما چه استاد دانشگاه باشید،چه خلبان،یا افسر پلیسی که در حال مرخصی با لباس شخصی خود به مسافرت می رود و یا راننده یک تاکسی و یا حتی وانت باری، همه شما در حین رانندگی دارای یک شخصیت مساوی تحت عنوان راننده می باشید. در واقع شخصیت اصلی شما یا عناوین شغلی شما از سوی اطرافیان و یا رانندگانی که شما را نمی شناسند، طرد شده به نظر خواهد آمد و شما صرفا یک راننده هستید .

این که من در حال رانندگی بوده و از نظر دیگران نیز یک راننده هستم می تواند خیلی از مشکلات ما در حین رانندگی را حل کند چرا که هر چند احترام به قوانین در مسئولیت همه در حین رانندگی است،اما وقتی به عنوان یک فرد متشخص و تحصیل کرده در کنار یک راننده تاکسی و یا راننده وانت باری دارای یک شخصیت واحد بوده باشید، متوجه خواهید شد بجای غرو لند کردن ها که به ضرر شماست، سعی در سازش با چنین وضعیتی را خواهید داشت .

از طرفی باید در نظر داشت که افراد بر حسب استعداد و بهره هوشی خود مشاغل خود را انتخاب می کنند، بنابراین هرچه بهره هوشی افراد بالاتر بوده باشد یقینا قدرت سازگاری با محیط در این افراد بالاتر خواهد بود و ما باید در نظر داشته باشیم که از هر گروه شغلی و با هر استعداد و هوشی در جاده تحت عنوان راننده برخورد خواهیم داشت .

غرغر کردن ها و درونی کردن مشکلات و همچنین فاجعه سازی از کوچکترین رفتار دیگران می تواند آسیب های جسمی سختی به فرد وارد کند.

وقتی به عنوان شخص غیر مسئول و بدون هرگونه قدرتی در تاثیرگذاری بر سرنوشت رانندگی در شهر و کشور خود،مدام به اعتراض از وضعیت موجود می کنیم و عصبی می شویم احتمال دارد به بیماری های روان تنی ای مثل زخم معده، سردردهای میگرنی، درد مفاصل و یا اختلال در گوارش و تنفس و یا حتی به برخی از اختلالات روانی مثل افسردگی به دلیل احساس عدم کارایی و یا حتی درماندگی آموخته شده دچار شویم .

به جای عصبی شدن از وضعیت موجود، اگر دلیل اصلی کجرفتاری ها و قانون شکنی ها را جویا شده و یا خود را از گردونه نظردهندگان در عرصه مدیریت ترافیک شهری به عنوان فرد غیر مسئول خارج کنیم یقینا از شر بیماری های روان تنی نیز در امان خواهیم بود .

از سوی دیگر عصبی شدن های مکرر به هر بهانه ای باعث اختلال در رفتار و گرفتار شدن در دام بسیاری از اختلالات روانی خواهد بود .

تهیه و تنظیم: قاسم گرجی کارشناس ارشد روانشناسی مرکز مشاوره آرامش فرماندهی انتظامی مازندران